Sinds 1997 is Isabel arbeidsrecht ‘pro’. Dat is nu dus zo’n 27 jaar maar, zegt Isabel, het voelt veel korter: “Ik ben pas net 10 jaar bezig, zo lijkt het. Dat komt oprecht omdat ik het arbeidsrecht een magisch vakgebied vindt. Dat was al vanaf dag één.”
Isabel is hoofd van de sectie arbeidsrecht, heeft ze er spijt van dat ze die taak op zich heeft genomen? “Nee, absoluut niet. Het is heel leuk en interessant om ook anders dan vakinhoudelijk bezig te zijn. Je krijgt te maken met het ontwikkelen van een visie, doorvoeren van veranderingen, stimuleren van groei, commerciële kansen zoeken en het beter laten lopen van een sectie. Lekker uitdagend!
En die Gen-Z-ers, ook uitdagend om specifiek dáár leiding aan te geven? “Ja en toch ook nee. Van de jonkies weet ik dat ze de ‘work-life-balans’ belangrijk vinden. Met dat begrip heb ik toch een beetje moeite. Vooral omdat het wat mij betreft zo ontzettend lastig inpasbaar is met je vak als advocaat. Je hebt een heel grillige praktijk, spoedklussen, soms heel veel tegelijkertijd. Dus ja, lastig als je de Gen-Z labelt als ‘we gaan echt niet buiten de balans (te) hard werken’. En dan de nee, want waar het prediken van die balans als ‘ultiem belangrijk’ in mijn ogen wat naïef en niet realistisch in de echte wereld lijkt, zie ik in de praktijk de Gen-Z-ers toch soepel mee bewegen. Ze pakken het werk gewoon goed op als er eens wat meer werk verzet moet worden; het gebeurt, er wordt gas gegeven en het wordt gefixed.”
“Verder nog even over die jongste garde, wat ik fantastisch vind om te zien is dat ze een heel efficiënte manier van werken hebben. Ze benutten de digitale mogelijkheden maximaal en zijn supersnel in het oppikken van slimmigheden en nieuwe toepassingen. Geweldige doeners, niet terughoudend of aarzelend maar ‘kom maar op’, het zijn allemaal Pipi Langkousjes (ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan). Of we hebben met onze Gen-Z-ers bij Rassers de fine fleur te pakken, dat kan natuurlijk ook hè. Dan is het woord ‘leidinggeven’ zwaarder dan de feitelijke job!”
Wat doe je om te ontspannen van dat werk en leidinggeven aan de sectie? “Hûh, nou …. dat is een vraag waar ik geen antwoord op heb …. denk ik …. Kan ik niet benoemen. Weet je wat het is, ik ben nooit zo mega gespannen. So why ontspannen?”
Mooi Isabel, dat is heel plezierig! Maar staat er je misschien toch wel een zaak bij die spannend was of in elk geval impact heeft gehad? “Ja, natuurlijk, meerdere zaken zelfs. Eén zaak staat me in het bijzonder bij. Cliënt zat op enig moment lichamelijk, geestelijk en financieel volledig aan de grond, óók door de manier waarop zijn werkgever in de wedstrijd zat. Niet bereidwillig en keihard. Vrienden hingen een tas met boodschappen bij cliënt aan de deur. Dat was heftig. Ik was me zeer bewust van de druk die op mij lag om deze zaak tot een goed einde te brengen. Anders zou er een heel gezin aan kapot gaan. De enorme impact van een bepaalde opstelling in een conflict werd in alle hevigheid zichtbaar. Ik zie dat overigens net zo goed in zaken die ik voor werkgevers doe. Waar een werknemer schmiert, ondermijnt, de kluit keihard belazert, de ‘kaart’ van de kwetsbare werknemer trekt en alleen maar claimt, claimt, claimt. De redelijkheid wordt dan volstrekt uit het oog verloren. In dat soort kwesties komt bij mij dan toch wel het slechtste en het beste naar boven en dan ga ik verder dan het uiterste, dan kan de wederpartij ‘m ook kríjgen! Natuurlijk sta ik altijd pal voor mijn cliënt maar je bent je na zo’n kwestie ook wel bewust van wat een extreem standpunt aan schade kan teweegbrengen en je moet je afvragen of het dan niet een onsje minder kan om feitelijk hetzelfde te bereiken.”
Met de jaren komt de mildheid? “Ach, met de jaren komt ervaring die je leert hoe je beter kunt doseren”.
En in de jaren die nog komen, zie je innovaties? En hoe bereid je de sectie daar op voor? “Nu is natuurlijk top of mind de kunstmatige intelligentie. In de advocatuur nog in een opstartfase maar het gaat razendsnel. Ik bezie het positief. Het is een tool die we ons eigen maken om efficiënter, sneller te kunnen werken en die we tot voordeel van cliënten kunnen inzetten. Het is geen oplossing voor alles, ik ben van mening dat het juridisch werk op een hoger niveau grotendeels onveranderd zal blijven en wij een taak blijven houden die van grote toegevoegde waarde voor onze cliënten blijft.”
Wat brengt op een werkdag voor jou een ‘waarde’? “Oh, dat is makkelijk: van contact met cliënten krijg ik energie, van een uitdagende wederpartij gaat mijn bloed harder stromen en de ultieme adrenaline rush (en nu gaan mijn collega’s hard lachen) wordt geleverd door een sappig ontslag op staande voet!”
Ah, je collega’s, nu we het daar over hebben: wat doet een sfeer op kantoor naar jouw mening? Het kennen van je collega’s, hoe belangrijk is dat? “Een goede sfeer vormt een positieve afleiding, er is een verbeterd groepsgevoel als de ‘vibe’ tussen mensen goed is. Het geeft reuring die tegelijk rustgevend werkt. Als je je collega’s wat beter leert kennen dan snap je ook beter wat hem of haar drijft, wat belangrijk wordt gevonden, wat iemand leuk of interessant vindt. Als je dat van elkaar weet kan je beter een optimum bereiken omdat je zaken of events kunt matchen aan de juiste persoon. Beter dan iemand iets op te leggen waar geen sprankeling ontstaat. Dat gaat niets opleveren. Dus aandacht voor elkaar vind ik belangrijk. We besteden daar bij Rassers dan ook best veel aandacht en tijd aan en dat vind ik heel fijn en ook super gezellig. Ik houd wel van een feestje.”
Slotkwestie. Over jou is aan mij de vraag gesteld ‘waar kan Isabel geen ‘nee’ tegen zeggen’. Vrijwel direct kwam in mij op dat jij geen nee kunt zeggen tegen chocolade. Klopt dat? “Oeioeioei, helaas, helemaal waar. Chocola is JA!”
Bingo, dat punt heb ik binnen. Isabel, jij gaat als volgende in deze interview-estafette Stan Verheijden, onze nieuwste aanwinst én Gen-Z-er, bevragen. Wat denk je, waar kan Stan geen ‘nee’ tegen zeggen? “Ik denk dat Stan geen ‘nee’ kan zeggen tegen …..”
…… en wat dat is, lees je in het komende interview met Stan Verheijden. Houd LinkedIn in de gaten en lees ook dat interview daarna op de website van Rassers. Op recht scherp.